Amerika’nın Müslüman denizciler tarafından keşfedilme
olasılığı bilimsel bir soru mu, yoksa bir toplumun dürtüsü mü?.. Çünkü ikinci
soru Amerika’nın keşfiyle değil bir toplumun aşağılık kompleksleriyle ilgili;
içinde yeni keşiflere (elbette coğrafik değil) gebe derin ârâzlar var.
Amerika'ya Müslümanlar daha önce gitmiş olabilirler,
bunu bilemeyiz. Çinlilerin, Vikinglerin de gittikleri söyleniyor. Paskalya
Adası’na ilk insanların MS 900 yıllarında yerleştikleri biliniyor, düşün en
yakın kara 3700 km doğudaki Şili kıyısı ile Batıdaki Polinezya adalarından
biri. Üstelik bu yerli halk dünya uygarlığından pek nasibini almamış, bu kadar
uzun yolu kanolarla kat etmiş. Burada “keşif” kavramını düşünmek gerekir (Geçen Aydın
Çubukçu da bir makalesinde söz etmişti bundan). ‘Kara göründü!’ diye bağırmakla
keşfetmek farklı şeyler. Kolomb, Dünya’nın yuvarlak olduğu bilgisiyle çıktı
Amerika kıyılarına, pusulası vardı, topları, tüfekleri… Amerika kıtasından önce
zenginliği keşfetti; Kızılderilileri ve onların nasıl sömürüleceğini. Tabi bu o
zamanın keşfi. Bir de tarihsel keşif var malûm; Amerika’yı keşfedenlerin keşfi.
Amerika’yı kimin keşfettiğinden çok, neyin keşfedildiğiyle ilgili; yani
ekonomipolitik keşif. Ve tarihten uzaklaştıkça ister istemez geçmiş üzerinde
yeni bir hiyerarşi kuran antropolojik keşif; keşfin dinamizmini hiç
sonlandırmayan doğrudan insanın evrensel macerasını konu edinen bilimsel
yolculuk… Cehaletle aşağılık kompleksinin kombinasyonuyla gelen keşif ise şu
gariban Müslümanlara kendileriyle övünecekleri bir şey sunalım dürtüsünden
başka bir şey değil... Primitif sahiplenme duygusu. Çocukça (ama naif değil).
Hani yolda bir şey bulan çocuğun sahipliğini garantiye almak için ‘İlk ben gördüm’ diyerek yanındakini kadim sözleşmeye davet etmesi gibi…
