Reyhanlı Katliamı

Bombanın açtığı çukurda kollarını iki yana açıp göğe yönelmiş baş örtülü, şalvarlı bu kadının fotoğrafı Reyhanlı Katliamının simgesi oldu. Bu simgesel duruşta bize ait bir şeyler var: Hem ağıt, hem yakarış, hem isyan… Normal zamanda sokağa çıkmaktan hicap duyan bu kadın Tanrı’yla mütevekkil sözleşmesini bir an askıya almış  ve bir an sokağı zapt etmiş, bütün inancını, bütün sabrını terk ederek…

Çünkü başına gelenlerden ötürü suçlayacağı bir düşmandan yoksun.

Çünkü 21. yüzyılın teröristi artık Narodnikler gibi, Baader-Meinhof gibi bir özne değil. 

Terör artık kopyalanabilir bir eylem.

Terör artık bir işkolu, bir endüstri; hangi amaçla yapılırsa yapılsın uluslararası kapitalizmin fason imalatçısı. Terör, güvenlikle özgürlük kavramlarını birbirine düşman kavramlar haline getiriyor... Terörün yararlandığından iktidarlar da yararlanıyor. Herkes terörün açtığı harabiyetten kendine düşen ganimeti topluyor... Batı Ortadoğu'nun tutsilerini ve hutularını izliyor. Kendi "hümanizma"sını yüzündeki ayıplama eşliğinde koruyarak.

İnsan soyu halâ kendisine tanınan aşağılık olma limitine erişememiş gibi sanki...

Yeni bir İnsan hakları beyannamesi yazılmalı:
Madde 1. İnsan aşağılık bir yaratıktır!..