Bugün benim doğum günüm… Bu mümkün değil biliyorum, belki de bana böyle anlatıldığı için hayalimde kurdum; iki yaşındayken gittiğim bir evi hatırlıyorum, -resim yakın geçmişimden hatırlayabildiğim birçok şeyden daha net- evin dış kapısından loş avluya girişimi, duvara tutunarak basamakları tırmanışımı, devamında sağa kıvrılan merdivenin başındaki yarı açık kapıyı, evin aydınlık ferah salonunu. Benden büyük bir çocuk var evde, elime onun kemençesini tutuşturuyorlar, çocuk pek dostane karşılamıyor beni, kemençesini istiyor, ama ev sahibi babası iteliyor onu, elimde yay ileri geri sürtüyorum tellere, o kemençenin sesini hatırlıyorum…
İlk kavgamı hatırlıyorum, gözümün üstüne yediğim taşı ve sargıyı; okulun ilk gününde yüzümdeki sargı yüzünden kimsenin yanımda oturmak istemeyişini…
İlk utancımı hatırlıyorum, karlı bir kış günü bir kasabadan diğer kasabaya sınıfın en güzel kızıyla yaptığım yolculuğu; otomobilin arka koltuğunda bir pencere kenarında o, bir pencere kenarında ben, annelerimiz ortada, onun babası arabayı kullanıyor, benim babam şoför mahallinde; ve bir kez bile kızın yüzüne bakamayışımı…
İlk aşkımı hatırlıyorum, eğilmişti ve yerden doğrulurken beni o an fark etmişti; yeşil gözlerini gözlerime diktiği anı…
Bugün benim doğum günüm, ‘ölüyorum’ dediğim anı hatırlıyorum, köyde Şevki Dayı'nın armut ağacından yere çakıldığım anı, dayımın oğlunun can çekişmemi izleyip daha sonra bana bunu defalarca anlatışını…
Ömrünün son iki ayında yatalak olan annemin, yattığı yerden bana yol yordam göstererek altını temizletişini hatırlıyorum, ‘Utanma, sen benim oğlumsun.’ deyişini…
Sevdiğim kadınları hatırlıyorum, beni seven kadınları; çoğu yalan söylerdi, ben de söylerdim ama onlar kadar değil, içlerinde beni en çok yaralayanı hatırlıyorum.
Çok sevdiğim Tanrı’dan bir gün vazgeçişimi hatırlıyorum, o zamanlar Tanrı yine vardı ama artık iyi biri değildi, Bir Kadir Gecesiydi yanıma gelecek diye korkmuştum.
İlk cesaretimi hatırlıyorum, boğulan bir çocuğu sudan çıkarışımı…
Kızımı ilk gördüğüm anı hatırlıyorum, bir hemşirenin elinde lavaboda baş aşağı halde yıkanırken çıkan buğunun efektiyle melek gibi görünüşünü…
Birkaç arkadaşımla yaptığım sohbetleri hatırlıyorum, çok değil kafamın çalıştığını hissettiğim o birkaç anı…
Bugün benim doğum günüm, “Sana bir sır söyleyeceğim zaman sensin.” diyen Aragon’u hatırlıyorum…
