Kör ve Sağır

Göz ve kulak ancak kendini olumsuzlayarak ahlâk organı olabiliyor: görmemelisin, duymamalısın.. ya da göstermemelisin, işittirmemelisin gibi.. ten ise ancak kulak ve göz karşısında olumsuzlanıyor.. bu tuhaflık insana gözün güzelliği gibi başka bir garabet bahşetmiş.. yuvarlak, aklı karalı renkli, kapaklı, hassas yapısıyla  kendine dokunulmasını men eden bir organın güzelliği ne ola ki?.. Göz görmesiyle ve bakışıyla güzel.. Türkiye toplumu bakmasını bilmeyen aşağılık gözlerle dolu, çok az insana rahat bakabiliyorum.. hemen bir ufuk arıyorum…

Kör ve sağır olsaydık sadece tenimizle bir ahlâk geliştirebilir miydik? Ama o halimizle bir an geriye dönsek gözümüz ve kulağımızın sadece tenlerimiz üzerinden birer ahlâk organı haline geldiğine şaşırır mıydık?..